Gdy myślimy o Karolu Podwojskim, naszym rodaku z Bedford, wywodzącym się z Wodzisławia Śląskiego, nie możemy oprzeć się wrażeniu, że w jego życiu chodzi ostatnio o pokonywanie granic. Tych dosłownych, między państwami na dystansie blisko 3500 kilometrów w ramach fenomenalnego Race to Home i tych osobistych; walcząc z widmem ciężkiej choroby oraz własnymi słabościami.

Po pierwszych dwóch minutach prywatnej rozmowy z Bartkiem wiedziałam, że muszę przeprowadzić z nim wywiad. Głównie po to, abyście – tak jak ja – poczuli, jak pięknie i wciągająco opowiada o muzyce. Muzyka wręcz od niego bije. Nuci sobie pod nosem. Gdy spotyka kolegę „od gitary”, natychmiast dają popis swoich umiejętności „na sucho”; wydając z siebie dźwięki basowe oraz grając na niewidzialnych instrumentach. Człowiek o niespożytej energii, muzyk-amator (jak siebie określa), nietypowy i niesztampowy dyrygent, łamie stereotypy i opowiada o swoim życiorysie oraz podróżach muzycznych. Przed Wami Bartosz Drzewiecki, dyrygent chóru Cantus Polonicum z Peterborough.

Środek tygodnia, nie ma jeszcze południa, a na Placu Katedralnym spory ruch. Czekam na moją rozmówczynię. Na spotkanie umawiałyśmy się telefonicznie, ale nie obawiam się, że jej nie rozpoznam – mundur PCSO od razu rzuca się w oczy, a już na pewno atrakcyjna blondynka – Polka, która go nosi.